پیش بینی حفره پوسیدگی: آیا فرزند شما در معرض ریسک قرار دارد؟

• آیا فرزند شما تا کنون حفره پوسیدگی داشته است؟

نه- ریسک کم

بله- ریسک متوسط تا بالا

در مورد اینکه چه زمانی حفره پوسیدگی بوجود می آید، گذشته بهترین شاخص آن چیزی هست که در آینده رخ خواهد داد. اگر فرزند شما یک حفره پوسیدگی داشته باشد، دهان او باکتریهای ضروری برای ایجاد حفره پوسیدگی را دارد. هر چقدر فرزند شما حفره پوسیدگی بیشتری داشته باشد، احتمال ایجاد حفره پوسیدگی در وی در آینده بیشتر است.

• آیا هیچگونه لکه سفیدی روی دندان کودک شما وجود دارد؟

خیر -ریسک کم

بله - ریسک متوسط تا بالا

یک لکه ی گچی رنگ ، بویژه در امتداد خط لثه نخستین علامت قابل رویتی است که نشان می دهد حفره پوسیدگی ممکن است ایجاد شود. لکه های سفید زمانی شکل می گیرند که مواد معدنی شروع به ترشح کردن و بیرون آمدن به سطح خارجی دندان میکنند (مینا)

در این مرحله، فرایند پوسیدگی می تواند برگردانده شود. در خانه، شما می توانید فلوراید را برای لکه های سفید بکار ببرید و از دهانشویه فلوراید یا خمیردندان استفاده نمایید. این کار می تواند به خودترمیمی دندان شما کمک نماید. همچنین یک تغییر در عادات غذایی فرزند شما ممکن است از پوسیدگی بیشتر جلوگیری نماید.

اگر شما یک لکه ی سفید روی دندان کودک خود دیدید، او را برای ویزیت نزد یک دندانپزشک ببرید. از دندانپزشک یا بهداشتکار بخواهید تغییراتی را که شما می توانید برای جلوگیری از پوسیدگی بیشتر و محافظت از دندان فرزندتان در آینده انجام دهید، به شما بگوید. شرایط دیگری نیز می توانند منجر به لکه سفید شوند، بنابراین اینکه یک دندانپزشک فرزند شما را ببیند اهمیت دارد. 

• آیا فرزند شما هیچگونه پلاک قابل رویتی روی دندانش دارد؟

خیر-ریسک کم

بله-ریسک متوسط یا زیاد

پلاک یک فیلم چسبنده، زرد-سفید است که روی دندان و بویژه در امتداد خط لثه شکل می گیرد. پلاک ترکیبی از باکتری و دیگر مواد باقیمانده است. در صورتیکه پلاک بطور منظم و کامل برداشته نشود، می تواند فعال باقی مانده و منجر به حفره های پوسیدگی و ورم لثه شود.

کودکانی که روی دندانهای جلویی بالایی شان پلاک دارند، در معرض ریسک بالایی از ایجاد حفره پوسیدگی هستند. شما می توانید این را با استفاده از یک خراش ملایم ناخن در طول لثه ی این 4 دندان تشخیص دهید.اگر هر چیزی بیرون آمد، پلا ک است. با دندانپزشک کودک خود در این زمینه صحبت نمایید.

• فرزند شما چند وقت یکبار مسواک می زند؟ 

دو بار در روز - ریسک کم

یکبار در روز - ریسک متوسط

کمتر از یکبار در روز- ریسک بالا

دندانپزشکان مسواک زدن را حداقل دو بار در روز برای تمیز کردن دندانها از غذا و پلاک توصیه می کنند.حفره های پوسیدگی نمی توانند بدون کربوهیدراتهای موجود در بسیاری از غذاها شکل بگیرند. باکتریها برای تولید اسید که منجر به پوسیدگی دندان می شود، به شکر موجود در کربوهیدراتها  نیاز دارند.

پلاک ماده نرم و چسبنده ای است که کمی شبیه مربایی که به قاشق می چسبد به دندانها می چسبد. پلاک در بردارنده ی باکتری و دیگر ارگانیسم هایی است که با یکدیگر و ذرات غذا در کنار هم جمع می شوند. به همین دلیل است که مسواک زدن مرتب دندانهایتان اهمیت دارد.

• آیا دندانهای فرزند شما با خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک زده می شود؟

بله- ریسک کم تا متوسط

             خیر- ریسک بالا

حفره های پوسیدگی زمانی شکل می گیرند که باکتری موجود در دهان اسیدی را تولید می کند که موجب می شود مواد معدنی از دندان خارج شوند. این اتفاق لایه خارجی دندان (مینا) را می شکند. فلوراید به جایگزینی مواد معدنی از دست رفته کمک نموده و دندان را محکمتر می کند. استفاده از خمیردندان حاوی فلوراید اهمیت دارد. تنها از مقدار کمی خمیر دندان استفاده نمایید (سایز ناخن انگشت کوچک بچه). فرزند خود را تشویق کنید تا جاییکه ممکن است آن را تف کند. از استفاده از خمیردندانهای طعم دار که ممکن است قورت دادن را تهییج نماید خودداری کنید. 

• آیا فرزند شما عمدتا آبی را می نوشد که حاوی فلوراید نیست؟

نه- ریسک کم تا متوسط

بله- ریسک بالا

فلوراید یک ماده مهم برای ایجاد دندانهایی قوی است که در مقابل حفره پوسیدگی مقاوم هستند. از آنجا که یک منبع اصلی فلوراید برای بسیاری از کودکان آب شیر است، والدین نیاز دارند بدانند آیا آبی که استفاده می کنند حاوی فلوراید می باشد یا خیر؟

ساده ترین روش تماس با دفتر آب و فاضلاب منطقه ایتان است. برای اطلاع از شماره تماس به قبض برق مراجعه کنید یا با 118 تماس بگیرید. دندانپزشک شما نیز قادر خواهد بود این اطلاعات را به شما بدهد.

همچنین کودکان می توانند فلوراید را از خمیر دندان بگیرند. کودکانی که در معرض ریسک بالای پوسیدگی هستند ممکن است نیاز به فلوراید از طریق د هانشویه، ژل یا مواد تکمیلی تجویز شده توسط دندانپزشک یا فلوراید تراپی در مطب دندانپزشک داشته باشند.

صحبت کردن با دندانپزشکتان در رابطه با اینکه آیا فرزند شما مقدار مناسبی فلوراید دارد ایده خوبی است. در صورتیکه مقدار مناسب نبود دندانپزشک می تواند بهترین روش را برای تغییر فلوراید آب پیشنهاد دهد. 

• آیا فرزند بزرگتر شما سیلانتی روی دندانهایش قرار داده شده است؟

بله- ریسک کم

خیر- ریسک متوسط

سیلانت ها لایه های محافظ پلاستیکی هستند که روی سطوح جونده دندانهای دائمی عقبی قرار داده می شوند (مولارها و پری مولارها). این مکانها یک ناحیه ی مستعد ایجاد حفره هستند زیرا این د ندانها درزها و شکافهایی دارند که دندانپزشکان آن را سیاه چاله و فیشور می نامند. غذاها در این حفره ها به سادگی گیر می کنند، و تمیز کردن آنها می تواند دشوار باشد. این چاله ها محیط مناسبی برای باکتری ها جهت رشد و ایجاد حفره پوسیدگی هستند.

سیلانت ها درزها و شکافها را می پوشانند و سطوح جونده را صافتر می کنند، در نتیجه گیرکردن و ماندن غذا در این نواحی سختتر می شود. فرزند شما می تواند طی ویزیت دندانپزشک درمان سیلانت را دریافت کند. در رابطه با این موضوع با دندانپزشکتان صحبت کنید.

• فرزند شما هر چند وقت یکبار به دندانپزشک یا بهداشتکار مراجعه می کند؟  

یک یا دو بار در سال- ریسک کم

هرگز- ریسک بالا

یکی از بهترین روشها برای سالم نگهداشتن دندانهای شما و جلوگیری از ایجاد حفره پوسیدگی بردن فرزندتان به دندانپزشک بطور منظم است. او می تواند دهان و دندان فرزند شما را بررسی کرده و تغییراتی را که می تواند دهان و دندان او را سالم تر نگه دارد به شما پیشنهاد دهند. فرزند شما می تواند در صورت نیاز درمان فلوراید را دریافت کند. و دندانپزشک یا بهداشتکار می تواند به شما و فرزندتان توصیه هایی را در زمینه مسواک زدن، استفاده از نخ دندان و دیگر عادات سلامتی دندان ارائه دهد.

حتی اگر دندان فرزند شما خوب بنظر می رسد، بردن او به دندانپزشک هر 6 ماه یکبار یا حداقل یکبار در سال ایده خوبی است. دندانپزشک می تواند در رابطه با رشد و توسعه دندان کودک شما آموزشهایی را به شما ارائه دهد. او به ریسک حفره های پوسیدگی کودک شما، آسیبها، مشکلات جویدن یا دیگر مشکلات دهان پی خواهد برد. کارشناسان توصیه می کنند که یک کودک 6 ماه بعد از درامدن اولین دندان از لثه یا بعد از تولد یکسالگی به دندانپزشک مراجعه نماید.

• آیا فرزند شما در حال درمان ارتودنسی است؟

خیر-ریسک کم تا متوسط

بله-ریسک زیاد

بریس تمیز کردن مناسب دندانهای شما را دشوار می کند. اگر غذا به زیر بریس یا بین دندانها برود، می تواند منجر به حفره پوسیدگی شود. ارتودنسیت ممکن است به فرزند شما توصیه نماید هر روز از یک شوینده یا ژل فلوراید استفاده نماید. این کار می تواند به محکمتر شدن دندانهای شما و دفاع در مقابل ایجاد حفره پوسیدگی کمک نماید.

همچنین اینکه فرزند شما یاد بگیرید چگونه با وجود بریس دندانهای خود را تمیز نماید اهمیت دارد. شما هم باید عملکرد او را چک کنید.. از ارتودنتیست بخواهید بهترین روش مسواک و نخ دندان زدن اطراف بریس را به شما و فرزندتان نشان دهد.

• آیا فرزند شما نیازهای مراقبت سلامتی ویژه ای دارد یا بطور معمول از دارویی استفاده می کند؟

خیر- ریسک کم تا متوسط

بله- ریسک زیاد

شرایط خاصی می تواند احتمال ابتلای فرزند شما به حفره پوسیدگی را بیشتر نماید. کودکانی که مشکلات فیزیکی یا روانی دارند ممکن است برای تمیز کردن دندانهایشان زمان بیشتری نیاز شود. آنها همچنین ممکن است نیاز به کمک یا نظارت بیشتر داشته باشند.

شما می توانید از مسواکهایی با دسته ی پهن تر استفاده نمایید که گرفتن آن راحتتر است. همچنین می توانید از مسواکهای برقی استفاده نمایید که نیاز به حرکات جلو و عقب بازو ندارند. نگهدرانده ی نخ دندان این امکان را می دهد که با یک دست از نخ دندان استفاده نمود و دستیابی به مکانهای دور از دسترس را راحتتر می نماید. واتر جت دهان و دندان (oral irrigator) می توانند برای برداشتن ذرات بزرگتر غذا مورد استفاده قرار گیرند. تمامی این تجهیزات باید برای کودکی مورد استفاده قرار گیرند که درد یا محدودیتهای حرکتی دارد. از بهداشتکار یا دندانپزشک وسایل و محصولات مورد نیاز و نحوه استفاده از آنها را بپرسید.

 برخی از داروها می توانند احتمال ابتلای فرزند شما به حفره پوسیدگی را بیشتر نماید. مسواک زدن دندانهای کودکتان بعد از دادن یک داروی شیرین به او ایده خوبی است.

• چند وقت یکبار مسواک می زنید؟ 

دو بار در روز یا بیشتر- ریسک کم

یکبار در روز - ریسک متوسط

کمتر از یکبار در روز- ریسک بالا

دندانپزشکان مسواک زدن را حداقل دو بار در روز برای تمیز کردن دندانها از غذا و پلاک توصیه می کنند.حفره های پوسیدگی نمی توانند بدون کربوهیدراتهای موجود در بسیاری از غذاها شکل بگیرند. باکتریها برای تولید اسید که منجر به پوسیدگی دندان می شود، به شکر موجود در کربوهیدراتها  نیاز دارند.

پلاک ماده نرم و چسبنده ای است که کمی شبیه مربایی که به قاشق می چسبد به دندانها می چسبد. پلاک در بردارنده ی باکتری و دیگر ارگانیسم هایی است که با یکدیگر و ذرات غذا در کنار هم جمع می شوند. به همین دلیل است که مسواک زدن مرتب دندانهایتان اهمیت دارد.

• در هر وعده چه مدت زمانی مسواک می زنید؟

دو دقیقه یا بیشتر- ریسک کم

یک یا دو دقیقه - ریسک متوسط

کمتر از یک دقیقه - ریسک بالا

تحقیقات نشان می دهد که برای برداشتن پلاک از روی دندان باید دو دقیقه مسواک زد. اگر کمتر از این زمان مسواک بزنید، احتمالا تمام پلاک از روی دندان شما برداشته نمی شود. مسواک زدن برای مدت بیشتر از دو دقیقه منفعت بیشتری ندارد.

• آیا شما برای نگهداشتن یک مسواک جهت مسواک زدن به سختی می افتید؟

بله- ریسک متوسط یا بالا

خیر- ریسک کم

یکی از بهترین روشها برای جلوگیری از حفره پوسیدگی اطمینان از برداشته شدن تمامی ذرات غذا و پلاک از روی دندانتان است. حداقل دو بار در روز با خمیردندان حاوی فلوراید مسواک بزنید.

اگر نگهداشتن مسواک برای شما دشوار است، یا نمی توانید به تمامی سطوح دندانتان دسترسی پیدا کنید، ممکن است تمامی پلاک از روی دندان شما برداشته نشود. این امر احتمال ایجاد حفره پوسیدگی را در شما افزایش می دهد.

برخی از مسواک ها دسته های بزرگ و زاویه دار دارند تا استفاده از آنها راحتتر باشد. شما همچنین می توانید از یک مسواک باتری دار که سر چرخنده یا ویبره دار دارد استفاده نمایید.این نوع از مسواک به استفاده زیاد از حرکات دست، مچ و شانه و یا بازو نیاز ندارد. شما می توانید این مسواک ها را در بسیاری از داروخانه ها استفاده نمایید. اگر مطمئن نیستید که کدام نوع از مسواک برای شما بهتر کار می کند، از دندانپزشک یا بهداشتکارتان بخواهید به شما کمک نماید.

• چند وقت یکبار از نخ دندان استفاده می کنید؟  

یکبار در روز - ریسک کم

گاهی اوقات-ریسک متوسط

هرگز-ریسک بالا

بسیاری از افراد فکر می کنند هدف اصلی نخ دندان زدن درآوردن ذرات غذا بین دندانهاست. این افراد ممکن است تا زمانیکه احساس نکنند چیزی بین دندانهایشان است از نخ دندان استفاده نمی کنند. اگرچه، هدف اصلی نخ دندان زدن برداشتن پلاک از نواحی است که مسواک نمیتواند به آن دسترسی داشته باشد.

اگر شما تمامی پلاک را از روی دندانتان بردارید، باکتری موجود روی پلاک اسیدی را تولید می کند که به دندان شما حمله کرده و منجر به ایجاد حفره می شود.

• آیا شما بریس (ارتودنسی) دارید؟

بله-ریسک بالا

خیر-ریسک کم

بریس تمیز کردن مناسب دندانهای شما را دشوار می کند. اگر غذا به زیر بریس یا بین دندانها برود، می تواند منجر به حفره پوسیدگی شود. ارتودنسیت شما ممکن است به شما توصیه نماید هر روز از یک شوینده یا ژل فلوراید استفاده نمایید. این کار می تواند به محکمتر شدن دندانهای شما و دفاع در مقابل ایجاد حفره پوسیدگی کمک نماید.

همچنین اینکه شما یاد بگیرید چگونه با وجود بریس دندانهای خود را تمیز نمایید اهمیت دارد. از ارتودنتیست خود بخواهید بهترین روش مسواک و نخ دندان زدن اطراف بریس را به شما نشان دهد.

• آیا شما جراحی لثه  داشته اید؟

بله-ریسک زیاد

خیر- ریسک کم

بیماری پریودنتال (لثه) و برخی از جراحی های انجام شده می توانند منجر به تحلیل لثه شوند. تحلیل لثه در معرض قرار گرفتن ریشه های دندان است. احتمال پوسیدگی برای ریشه های در معرض قرار گرفته بیشتر است. این امر بطور ویژه در افرادی که پیشینه ی حفره پوسیدگی دارند محتمل تر است.

یک ریشه دندان توسط لایه هایی بنام سمنت و عاج پوشیده شده اند. آنها نرمتر از مینای سختی هستند که بخش بالایی دندان را می پوشاند (تاج). برای اسید باکتری نفوذ به لایه های نرمتر ساده تر بوده و منجر به ایجاد حفره می شود.

برای کاهش باکتریهای عامل پوسیدگی در دهان شما، بطور ملایم و سراسری با خمیر دندان حاوی فلوراید حداقل دو بار در روز دندان خود را مسواک بزنید. همواره از مسواکی  با برسهای نرم یا فوق العاده نرم استفاده کنید.

بطور منظم به یک دندانپزشک مراجعه نمایید. دندانپزشک شما همچنین ممکن است برای محکمتر کردن دندانهای شما فلوراید بیشتری را توصیه نماید. شما می توانید درمان فلوراید تراپی را در مطبهای دندانپزشکی انجام دهید یا ژلهای تجویزی یا شوینده را در خانه استفاده نمایید. این محصولات حاوی فلوراید بیشتری هستند.

• در صورتیکه فرزند شما بیش از 3 سال دارد، آیا هنوز از شیشه استفاده می کند؟  

نه-ریسک کم تا متوسط

بله-ریسک زیاد

کودکانی که بعد از 3 سالگی هنوز از شیشه استفاده می کنند، در صورتیکه شیشه محتوی مایعی بجز آب باشد، ریسک افزایش احتمال ایجاد حفره پوسیدگی را دارند. زمانیکه دندان کودک دائما در معرض نوشیدنی قرار می گیرد که حاوی کربوهیدرات است، از جمله آب میوه یا شیر، باکتری با شکر تغذیه میشود. باکتری اسیدهایی تولید میکند، که می تواند منجر به پوسیدگی دندان شود. هرقدر دفعاتی که دندانهای کودک با نوشیدنی های شکری پوشیده می شوند بیشتر باشد، ریسک پوسیدگی جدی بیشتر است.

کودک را تشویق نمایید از فنجانی که مخصوص به خودش است برای نوشیدن استفاده نماید. کودکان باید در سن 12 تا 14 ماهگی از شیشه گرفته شوند.

• آیا کودک با شیشه شیر یا با بطری حاوی آبمیوه یا شیر می خوابد ؟

خیر-ریسک کم یا متوسط

بله- ریسک بالا

باکتریها از شکر موجود در مایعاتی همچون آب میوه یا شیر تغذیه می کنند. باکتری اسیدهایی تولید می کند، که می تواند منجر به پوسیدگی دندان شود. هر قدر کودک شما نوشیدنی هایی بجز آب را بیشتر بنوشد، ریسک پوسیدگی جدی در وی بیشتر می شود.

بزاق چیز خوبی برای تمیز کردن دهان است و دندانها را می شوید. اما بزاق در هنگام خواب به مقدار قابل توجهی کاهش می یابد. این بدین معناست که کودک شما در هنگام خواب محافظت کمتری در مقابل اسیدهای مضری دارد که باکتری ها تولید می کنند.

• آیا کودک شما  gulper است یا یک grazer  ؟

(اگر کودک شما 3 تا 5 وعده در روز می خورد و مکررا هله هوله یا دیگر نوشیدنی های بجز آب را بین وعده ها نمی خورد یک gulper  است. و اگر مکررا مقادیر کمی در طول روز هله هوله یا دیگر نوشیدنی هایی بجز آب  میخورد یک grazer   است. )

gulper  -ریسک کم

grazer   - ریسک متوسط تا زیاد

زمانیکه بحث پیشگیری از حفره پوسیدگی مطرح می شود، اینکه فرزند شما چند مرتبه در روز می خورد به اندازه نوع غذاهایی که می خورد (شیرین یا چسبنده) اهمیت دارد. بسیاری از کربوهیدراتها در دهان به مواد قندی ساده شکسته می شوند. سپس باکتری از این قندهای ساده تغذیه می کند و اسید تولید می کند، که لایه ی خارجی دهان (مینا) را حل می کند. غذاهای حاوی شکر تنها غذاهایی نیستند که به پوسیدگی دندان کمک می کنند. غذاهایی از قبیل نان، غلات و برنج که حاوی کربوهیدراتها هستند نیز از این دسته می باشند.

اگر فرزند شما در طول روز مرتبا موادی از جمله آبمیوه یا نوشیدنی های نرم را می خورد، باکتریها قادر خواهند بود تقریبا دائما اسید تولید کنند. این امر پوسیدگی دندان را محتمل تر می کند. خبر خوب این است که برخی از غذاها میتوانند از دندان در مقابل پوسیدگی محافظت نمایند. این غذاها شامل شبزیجات، میوه ها، شیر، پنیر، گوشت، ماهی و حبوبات میباشند. میوه و سبزیجات خام همچنین می تواند با افزایش میزان بزاق در دهان به تمیز کردن دندان ها کمک نماید. با دندانپزشک یا بهداشتکار خود در رابطه با ایجاد عادات غذایی که دندان را سالم تر نگاه می دارند صحبت نمایید.

• آیا کودک شما آدامس می جود یا شکلاتهایی را می مکد که حاوی زایلیتول هستند ؟

نه-ریسک زیاد

بله- ریسک کم تا  متوسط

زایلیتول یک شیرین کننده طبیعی است. زایلیتول در برخی از میوه ها از قبیل گیلاس، گوجه برقانی و گلابی یافت می شود. برخی از سازندگان آدامسها و غذاها از زایلیتول بعنوان شیرین کننده استفاده می کنند.

زایلیتول به دو دلیل دوستدار دندان است. نخست، اینکه باکتری عامل پوسیدگی موجود در دهان شما قادر نیست از زایلیتول مانند شکرهای ساده تغذیه کند. این بدین معناست که باکتری نمی تواند اسیدی را که منجر به پوسیدگی دندان می شود ایجاد نماید. دوم اینکه، زایلیتول رشد باکتری هایی را که منجر به پوسیدگی می شوند کند کرده و از چسبدن آنها به دندان جلوگیری می نماید. جویدن آدامس یا مکیدن آبنباتی که حاوی زایلیتول باشد به ایجاد بزاق نیز کمک می نماید. بزاق بعنوان یک شوینده طبیعی برای دهان شما عمل می کند.

• آیا شما آدامسی را می جوید یا شکلاتهایی را می مکید که حاوی زایلیتول هستند ؟

نه-ریسک زیاد

بله- ریسک کم تا  متوسط

تعداد حفره های پوسیدگی که شما دارید، مستقیما به تعداد باکتریهای موجود در دهانتان که می توانند منجر به ایجاد حفره پوسیدگی شوند ارتباط دارند. این باکتریها Streptococcus mutans نامیده می شوند. در صورتیکه یکی از والدین یا یک پرستار کودک زیر 5 سال سطح بالایی از این باکتریها را در دهانش داشته باشد احتمال انتقال آن به کودک بیشتر است. این اتفاق (انتقال) می تواند در طول فعالیتهای متداول رخ دهد، از قبیل بوسیدن، آماده کردن غذا و غذا دادن. برای مثال، اگر شما ابتدا غذا را تست کنید و بعد با همان قاشق به کودک غذا بدهید، شما باکتری عامل پوسیدگی را به کودکان انتقال خواهید داد.  مسلم است که شما می خواهید کودک خود را در آغوش گرفته و او را ببوسید. بنابراین کاهش تعداد باکتری های عامل ایجاد حفره پوسیدگی و مقدار پلاک در دهانتان اهمیت دارد. یکی از روشها برای این کار این است که آدامس و یا شکلات حاوی زایلیتول بخورید. این کار از رشد باکتریهایی که منجر به پوسیدگی دندان می شوند ممانعت می کند.

• اگر فرزند شما زیر 5 سال دارد، دهان شما یا پرستارش چه تعداد حفره پوسیدگی طی 3 سال گذشته داشته است ؟

هیچی یا یکی-ریسک کم

دو- ریسک متوسط

سه یا بیشتر-ریسک زیاد 

تعداد حفره های پوسیدگی که شما دارید، مستقیما به تعداد باکتریهای موجود در دهانتان که می توانند منجر به ایجاد حفره پوسیدگی شوند ارتباط دارند. این باکتریها Streptococcus mutans نامیده می شوند. در صورتیکه یکی از والدین یا یک پرستار کودک زیر 5 سال سطح بالایی از این باکتریها را در دهانش داشته باشد احتمال انتقال آن به کودک بیشتر است. والدین و پرستارانی که یک حفره پوسیدگی در سالهای اخیر داشته اند و یا اصلا نداشته اند اغلب سطح پایینی از باکتریهای عامل پوسیدگی را در دهانشان دارند.

.