ذرات نانو داروها را جهت کاهش پوسیدگی دندان بصورت تدریجی آزاد می کنند

عوامل درمانی که پلاکهای دندانی را کاهش داده و از پوسیدگی دندان جلوگیری می کنند، معمولا قبل از آنکه بتوانند روی دندانها تاثیر گذارند توسط بزاق پاک شده و بلعیده می شوند. اما اکنون تیمی از محققین روشی را برای جلوگیری از شسته شدن دارو ابداع کرده اند.

پلاک دندانی از باکتری های مشبک در ماتریسی چسبنده از پلیمرها تشکیل شده است – یک ماتریس پلیمری- که تقریبا به دندان متصل شده است. محققین دانشگاه پنسیلوانیا روشی جدید را برای مصرف مواد آنتی باکتریال روی پلاک، با درنظر گرفتن حضور بزاق پیدا کرده اند. یافته های آنها در ژورنال ACS Nano به چاپ رسیده است.

یکی از محققین این طرح در این زمینه می گوید: «ما دو چالش مهم در این زمینه داریم. ما باید روشی را ابداع نماییم که چگونگی استفاده از مواد آنتی باکتریال روی دندان و نگهداشتن این مواد روی دندان را شکل دهد و همچنین نحوه آزاد کردن این مواد به مکانهای مورد نظر را بررسی نماییم»

برای بکارگیری این ماده – که بنام farnesol شناخته می شود- روی مکانهای مورد نظر، محققین یک کره ی انبوه از مواد ریز را ابداع کرده اند. آنها لایه ی خارجی را از ذرات کاتیونی (بار مثبت) پلیمری ساختند. برای لایه ی داخلی، آنها دارو را با پلیمرهای آب گریز و  PH واکنشی ساخته اند.

بار مثبت لایه ی خارجی قادر است روی سطح دندان بماند زیرا بخشی از مینا از HA (هیدروکسی پاتیت) تشکیل شده است، که بار منفی دارد. همانطوری که ذرات با بارهای مخالف یکدیگر را جذب می کنند، ذرات نانو و  HA  نیز یکدیگر را جذب می کنند. به این دلیل که دندان با بزاق پوشیده شده است، محققین مطمئن نبودند ذرات نانو بخوبی به دندان بچسبند. اما ن8ه تنها این ذرات قادر بودند به دندان بچسبند بلکه قادر بودند با شبکه پلیمری متصل شده و به پلاک دندانی بچسبند.

محققین این ماده جدید را روی دندانهای عفونی شده ی موش دوبار در روز هر بار بمدت 30 ثانیه امتحان کردند، این زمان شبیه سازی شده ی زمانی است که یک انسان دهانشویه را در دهان خود نگه میدارند.

شکل گیری پلاک و پوسیدگی دندان شرایطی است که به ویزیتهای منظم نیاز دارد. محققین این طرح امیدوارند نتایج آنها روزی منجر به درمان –شاید دائمی- پوسیدگی دندان شود.