یک مطالعه جدید که در Wiley Online Library منتشر شده است احتمال وجود ارتباط بین استفاده از نخ دندان و گسترش بیماریهای پری ایمپلنت را نشان می دهد. این مطالعه روی 10 بیمار با یک پروتکل بهداشت دهان شدید انجام شده است. بیمارانی که به این درمان واکنشی نشان ندادند برای بررسی انتخاب شدند. پلاک و علائم خونریزی و بررسی عمق مورد بررسی قرار گرفتند و هر دو سال یکبار عکسبرداری رادیولوگرافی انجام شد.

در تمامی 10 مورد، اثر نخ دندان در اطراف گردن و بخش تاج (هاله) ایمپلنت دندانی مشاهده گردید. پس از پاک کردن آثار و تمیز کردن ایمپلنت، محققین بهبود چشمگیری را در شرایط peri-implant در 9 نفر از 10 نفر فرد مورد بررسی گزارش کردند. در یک مورد  عمق peri-implant اساسا کاهش یافت، وخونریزی همچنان وجود داشت.

بررسی های بیشتر نشان داد که استفاده از انواع مختلف نخ دندان روی سطح سفت ایمپلنت ممکن است بسادگی الیاف نخ دندان را پاره کند. این امر ممکن است منجر به باقی ماندن آثار نخ دندان روی سطوح سفت ایمپلنت شود که در نتیجه منجر به گسترش پلاک مربوط به تورم peri-implant  و بدنبال آن تحلیل استخوان می گردد.

محققین چنین استنتاج کرده اند که با وجود سطوح سخت ایمپلنت دندانی، استفاده از نخ دندان ممکن است شرایط peri-implant  را به مخاطره اندازد. بنابراین استفاده از مسواکهای بین دندانی ممکن است ترجیح داده شود.

Refrence: http://onlinelibrary.wiley.com/wol1/doi/10.1111/clr.12650/full.‎