اطلاعات تایید می کنند که باسیل های مدفوعی موجود در سرویس های بهداشتی روی مسواکها بطور بالقوه عاملی برای انتقال  ارگانیسمهای بیماری زا هستند. نتایج این تحقیق در گزارش سالانه جامعه میکروبیولوژی امریکا ارائه شده است.

لوران آبر می گوید: «نگرانی اصلی وجود مواد و آلودگی های مدفوعی روی مسواک نیست، بلکه نگرانی عمده وجود باکتری و آلودگی های مدفوعی فردی دیگر روی مسواک شماست که این باکتری بخشی از سلول های بدن شما نیست.»

باکتری های  روده ای خانواده ای از باکرتی ها هستند که Enterobacteriaceae نامیده می شوند،  اینها باکتری هایی هستند که بطور نرمال در روده وجود دارند. در این تحقیق 60% مسواکهایی که از توالتهای (غیر اختصاصی-منحصر به یک نفر) جمع آوری شدند دارای آلودگی باسیل های مدفوعی بودند. تفاوتی در کارایی روشهای ضدعفونی کردن بین اب سرد، آب داغ و آبکشی با دهان شویه مشاهده نشد و تمامی مسواکهایی که بطور منظم با دهانشویه شسته شده بودند همچنان نشان دهنده آلودگی های مدفوعی بودند.

احتمال آلودگی مسواکی که در سرویس بهداشتی قرار دارد به باسیل فردی دیگر حدود 80% است.

«استفاده از محافظ مسواک نه تنها از رشد باکتری روی مسواک جلوگیری نمی کند، بلکه محیطی را ایجاد می کند که شرایط برای رشد میکروبها بهتر می شود چرا که محافظ مسواک اجازه نمی دهد رطوبت مسواک از بین برود.

مسواکها بعنوان منبع آلودگی شناخته می شوند. از اوایل 1920  دانشمندان به این نکته مضنون شدند که استفاده مجدد از مسواک می تواند بعنوان منبعی برای عفونت در پوسیدگی دندان شود. چندین منبع بالقوه برای آلوده کردن دندان وجود دارد که یکی از مهمترین آنها   آلودگی مسواک در سرویسهای بهداشتی از طریق باکتری های مدفوعی فردی دیگر است. رعایت اصول بهداشتی و نگهداری مسواک در محیطی مناسب اهمیت بالایی در کاهش آلودگی مسواک دارد.