فلوراید و دندانهای شما

اهمیت فلوراید روی دندانهای شما

فلوراید تراپی

مکمل های فلوراید: چه کسی به این مکملها نیاز دارد؟

آیا فلوراید می تواند باعث آسیب شود؟

اهمیت فلوراید برای دندانها

مینا، لایه خارجی تاج یک دندان، از کریستالهای معدنی به هم فشرده تشکیل شده است.

هر روز، مواد معدنی که از بین می روند مجددا از کریستالهای درون مینا بدست می آیند. از دست دادن مواد معدنی demineralization نامیده می شود. حصول دوباره آنها remineralization نامیده می شود. 

فرایند demineralization با باکتری موجود روی دندانهای شما آغاز می شود. این باکتری ها توسط شکر و دیگر باکتری های موجود در دهان تغذیه شده و اسید تولید می کنند.

اسید کریستالهای موجود در مینای دندان را حل می کند. این فقدان توسط remineralization جبران می شود. در این فرایند، مواد معدنی موجود در بزاق از جمله فلوراید، کلسیم و فسفات به درون مینا برمی گردند. از دست دادن بیش از حد مواد معدنی بدون جایگزینی کافی منجر به پوسیدگی دندان می شود.

فلوراید از دو طریق به دندانها کمک می نماید. زمانیکه کودکان فلوراید را با دزهای اندکی می خورند یا مینوشند، این فلوراید به جریان خون وارد شده و تبدیل به بخشی از رشد دندانهای دائمی می شود. فلورایدهای قورت داده شده نیز بخشی از بزاق شده و دندانها را مستحکم تر می نمایند. اسید کمتر قادر است به دندانهای قوی شده و محکم شده توسط فلوراید آسیب برساند.

بعلاوه، افراد در هنگام استفاده از خمیردندانهای حاوی فلوراید روی مسواک، فلوراید را مستقیما روی دندانهای خود بکار می برند. هم کودکان و هم بزرگسالان در مطب می توانند از فلوراید تراپی استفاده نمایند. فلوراید استفاده شده روی لایه خارجی دندانها به سرعت فرایند remineralization (تشکیل مجدد مواد معدنی) کمک می نماید. فلوراید درمانی، همچنین تولید اسید توسط باکتری ها را با اختلال مواجه می کند.  

فلوراید تراپی

فلوراید موجود در غذاها،  مکمل ها  و آب از طریق معده وارد جریان خون می شود و از این طریق جذب بدن می شود. در کودکان، این فلوراید برای رشد  و توسعه فک مورد استفاده قرار می گیرد. فلورایدهای قورت داده شده در افرادی که سن بالاتر از 16 دارند فلورایدی را به دندان اضافه نمی کنند.

محصولات موضعی فلوراید مستقیما روی دندان بکار می روند. این محصولات شامل خمیر دندان، دهانشویه ها، و مواد حرفه ای فلوراید تراپی هستند.  هرچند سطوح فلوراید در دهان برای چندین ساعت بعد از آن بالاتر باقی میماند.

فلوراید تراپی حرفه ای در مطب دندانپزشکی ارائه می گردد. این مواد بصورت ژل، فوم یا لعاب بکار می روند. فلوراید استفاده شده برای این درمانها قدرت بسیار بالاتری نسبت به خمیردندانها یا دهانشویه های حاوی فلوراید دارد. کودکان در سن 6 ماهگی تا 16 سالگی به مکملهای فلوراید نیاز دارند.      

مکملهای فلوراید

چه افرادی به مکمل های فلوراید نیاز دارند؟  

کودکان در سن 6 ماهگی تا 16 سالگی باید مکملهای فلوراید را دریافت کنند، اگر:

• آب حاوی فلوراید در سطح مطلوب را نمی نوشند
• در معرض ریسک بالای پوسیدگی نیز هستند   

مکملهای فلوراید بصورت مایع برای کودکان کم سن تر و بصورت قرص برای بچه های بزرگتر در دسترس هستند.  دندانپزشک شما نیز می تواند اینها را تجویز نماید.

اگر فرزند شما پوسیدگی دندان دارد یا در معرض ریسک بالای پوسیدگی قرار دارد، او باید از فلوراید اضافی استفاده نماید. این کار فرایند remineralization را  بهبود خواهد داد. دهانشویه های فلورایده برای کودکان بالای 6 سال تجویز می شود. این محصول در اغلب داروخانه ها یافت می شود.

در صورت نیاز به سطوح بالاتر، دندانپزشک می تواند دهانشویه های فلورایده و ژل را برای کودکان تجویز نماید.

آیا فلوراید می تواند منجر به آسیب شود؟

فلوراید در صورتیکه بدرستی مورد استفاده قرار گیرد می تواند ایمن و موثر باشد. والدین باید تمامی محصولات مورد نیاز فلورایده را در منزل نگهداری نمایند.

قرصهای مکمل فلوراید باید دور از دسترس بچه های کوچکتر نگهداری شوند.  این مکملها هر روز در مقادیر کم مصرف می شوند. دوز مصرفی روزانه از 0.25 تا 1 میلی گرم می باشد. این دوز به موارد ذیل بستگی دارد:

• ریسک پوسیدگی در کودک
• سن کودک
• مقدار فلوراید موجود در آب

تمامی کودکان باید از خمیردندان حاوی فلوراید استفاده نمایند. اگر کودک شما کمتر از 6 سال دارد در مورد نحوه استفاده انها از خمیر دندان حاوی فلوراید باید مراقب باشید چرا که احتمال دارد بجای بیرون ریختن خمیردندان پس از مسواک آن را قورت دهند. در هنگام مسواک زدن تنها باید از یک مقدار اندک خمیردندان استفاده نمود. از بکارگیری خمیردندان های خوش طعم خودداری نمایید چرا که احتمال قورت دادن آن توسط کودک بیشتر است.

 
قورت دادن خمیردندان در زمانی که دندانها در حال رشد هستند می تواند منجر به اتفاقی در ظاهر دندانها شود که  fluorosis نامیده می شود.در  این فرایند فلوراید بصورت یک لکه روی دندان ظاهر می شود.  قورت دادن مقدار زیادی از فلوراید می تواند منجر به ایجاد لکه قهوه ای روی مینا شود. این امر خیلی متداول نیست و اساسا زمانی اتفاق می افتد که بطور طبیعی سطح بالایی از فلوراید در آب وجود دارد.